فقط همنام نبودند، همفکر و همراه و همدرد بودند

روایتی است از زندگی تا شهادت علیرضا جیلان بروجنی، عموی شهید مدافع حرم علیرضا جیلان بروجنی از زبان برادر رزمنده اش اسماعیل جیلان بروجنی. وقتی کانال تلگرامی شهید مدافع حرم علیرضا جیلان بروجنی را مرور می کردم توجهم به سنگ مزاری جلب شد که رویش نوشته شده بود: شهید علیرضا بروجنی جیلان، شهادت عین خوش، سال 1361. این همنامی دو شهید برایم عجیب بود. با کمی پرس و جو متوجه شدم که شهید جیلانی مدافع حرم که در بوکمال به شهادت رسیده است، برادرزاده شهید جیلانی است که در عملیات فتح المبین آسمانی شد. مزار عموی شهید 35 سال تنها ماند تا بعد از شهادت برادرزاده اش، این دو با هم همسایه شدند. نوشته روی سنگ مزار عموی شهید اینطور است: بر فراز تربت سرخ شهید/ صبح آزادی انسان ها دمید / کاش فرزندی دگر می داشتم/ تا که می شد بهر آزادی شهید. آنچه در پی می آید روایتی است از زندگی تا شهادت علیرضا جیلان بروجنی، عموی شهید مدافع حرم علیرضا جیلان بروجنی از زبان برادر رزمنده اش اسماعیل جیلان بروجنی. شعر نوشته روی سنگ مزار برادرتان حس خاصی دارد، انگار که تداوم راه شهادت را در خانواده تان فریاد می زند. ما شش برادر و ... وا اصفا! به کجا داریم میریم؟ :دی...