"ذلت"سلطنت پس از "مهاجرت صغری"روحانیت

در پی افزایش ظلم و بی عدالتی در اواخر دوران مظفرالدین شاه قاجار و نیز توهین به روحانیت، مردم ایران قیام کردند. علمای برجسته تهران نیز در واکنش به این وضع تصمیم گرفتند به حرم حضرت عبدالعظیم مهاجرت کنند، لذا در ۲۲ آذر ۱۲۸۴ تهران را ترک کرده و راهی شهرری شدند. این مهاجرت یک ماه به طول انجامید و در نهایت، قیام مردم و حمایت آنان از علما، مظفرالدین شاه را مجبور به عقب نشینی کرد. لذا او به عین الدوله دستور داد: "تا فردا علما بازگردند والا خودم می روم و آنها را می آورم." علما نیز برای پایان دان به تحصن شرط هایی را مطرح کردند که از جمله آن شروط تاسیس عدالت خانه، اجرای قانون اسلام، عزل مسیو نوز از اداره گمرک و مالیه و عزل علاءالدوله از حکمرانی تهران بود. با پذیرش این شروط از سوی شاه، علما پس از یک ماه بست نشینی پیروزمندانه و در میان استقبال شدید مردم به تهران بازگشتند و بدین گونه مهاجرت صغرا پایان یافت. وا اصفا! به کجا داریم میریم؟ :دی...